Το ημερολόγιο της Κικής Δημουλά από την Αγγελική Βίγλατζη
Παρασκευή,13 Δεκεμβρίου 1988
Αισθητοποίηση του ποιήματος από την Ελισάβετ Καμπά
Αισθητοποίηση του ποιήματος από την Ελισάβετ Καμπά
Αισθητοποίηση του ποιήματος από την Ελισάβετ Καμπά
Παρασκευή,13 Δεκεμβρίου 1988
Σήμερα, η μέρα μου ήταν μια μέρα όπως
όλες οι άλλες, βαρετή και μίζερη. Ξύπνησα τα μεσάνυχτα και αντίκρισα το άδειο
μου κρεβάτι. Πάλι εσύ μου ήρθες στο μυαλό. Εσύ, Εσύ. Έμεινα για λίγο να κοιτάζω
το μαξιλάρι σου. Κρατώ στην αγκαλιά μου τη φωτογραφία μας. Στιγμές ευτυχίας που
δε θα ξανάρθουν ποτέ .Εσύ κι εγώ. Εγώ κι εσύ. Εσύ. Κοιτάζω από το παράθυρο τον
ουρανό. Είναι ακόμα σκοτεινά. Όλα γύρω μου σκοτάδι και εγώ για άλλη μια φορά χαμένη
στις σκέψεις μου, στα αναπάντητα ερωτήματα μου. Τι ψύχρα, Θεέ μου. Δεν αντέχεται
η απουσία σου. Γράφω για ώρες τις σκέψεις μου, Σκιτσάρω τη μορφή σου. Δεν αντέχω
το φως. Μου θυμίζει πως λείπεις. Ανάβω το καντήλι, για να σε φανταστώ. Ανοίγω
το κομοδίνο μου. Παίρνω χαρά. Σκέπτομαι τα χρόνια που περάσαμε μαζί. Όλα είναι τόσο
έντονα μέσα στο μυαλό μου, σαν να μην πέρασε μια μέρα. Μα, έχω μάθει να ζω χωρίς
εσένα. Έχω συνηθίσει την απουσία σου. Μου λείπεις απελπιστικά. Μα, ζω. Είμαι ακόμα
ζωντανή με τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου. Μέχρι που αρχίσει και πάλι η βροχή.
Κάθε σταγόνα και μια νότα στο τραγούδι της μοναξιάς μου. Συ. Συ. Συ. Τραγούδι αργό
και βασανιστικό. Κι η βροχή δυναμώνει .Κι
η μοναξιά μου γίνεται θηλιά. Και το συ, συ ,συ μου τρυπάει τα αυτιά. Σταμάτα
πια! Στο μυαλό γυρνάς εσύ, εσύ, εσύ! Θα σταματήσει δεν μπορεί. Πότε, πότε; Θα τρελαθώ.
Η φιγούρα σου σχηματίζεται παντού, στα πάντα. Το όνομα σου γραμμένο με κεφαλαία
γράμματα σε κάθε επιφάνεια. Λυπήσου με… Θέλω για λίγο να ηρεμήσω. Δεν αντέχω άλλο!
Σ αγαπώ και θα σ αγαπώ για πάντα. Όμως αρχίζω να απελπίζομαι. Αν μ αγαπάς και
συ πάρε με αγκαλιά να κοιμηθώ. Θέλω να κοιμηθώ, να κοιμηθώ, να κοιμηθώ.
Αισθητοποίηση του ποιήματος από την Δήμητρα Κουντουρέλλη
